Miyopinin gelişiminde hem genetik hemde çevresel faktörlerin rol oynadığı artık net olarak kanıtlanmıştır. Dünya Sağlık Örgütü(WHO) verilerine göre Miyopi görülme sıklığı son 30 yılda dünya genelinde %23 düzeyine hızla tırmanmıştır. 2050 yılına kadar bu oranın %50 lere varacağı tahmin edilmektedir.  Artan bu insidans doğal olarak miyopi salgınının nedeninin ne olduğu ve  durdurulmasının mümkün olup olmadığı sorularına yoğunlaşılmasına neden olmuştur.

Anne ve Babası her ikiside miyop olanlarda miyopi gelişme riski anne babasında miyopi olmayanlara göre üç kat daha yüksektir. Son iki dekatda Miyopi gelişimi ile ilgili 20 genetik lokasyon tesbit edilmiştir. Görsel feedback göz küresinin büyümesini dolayısıyla görme kusurunu etkilemektedir. Refraktif gelişimi düzenleyen özel retinal nöronlar ve sinyal mekanizmaları (retinal amakrin hücreler tarafından salınan diurnal dopamin seviyesi vb.) miyopi gelişimine neden olabilmektedir. Bu bilgiler genetik ve çevresel faktörlerin miyopi gelişiminde rol aldığı bilgisini desteklemektedir.

AÇIK HAVA AKTİVİTESİ
Çalışmalar açık hava aktivitesinin miyopi gelişimini ve ilerlemesini etkildiğini göstermiştir. Yüksek ışıklı durumlarda artan dopamin seviyesinin gözün aksiyel uzamasını azalttığı öne sürülmüştür. Retina dopamin seviyesi retinaya düşen ışık, görüntünün mekansal frekansı ve zamansal kontrast ile orantılı bulunmuştur.

Şimdiye kadar yapılan kanıtlar, açık hava etkinliğinin bir etkisinin olduğunu göstermiştir ancak bu çoğunlukla küçük çocuklarla ilgilidir ve miyopi başlangıcında küçük ila orta derecede etkiye sahiptir. Büyük çocuklarda ise miyopinin ilerlemesini etkilemediğine dair kanıtlar vardır. Açık hava aktivitesinin küçük çocuklarda myopiyi önlemek için faydalı olabileceği düşünülmektedir.

YAKIN MESAFEDEN ÇALIŞMAK
Yakın mesafeden ders çalışmanın miyopi gelişimi ile ilişkili olduğu bildirilmiştir. Retinada görüntünün odaklanmaması ve görüntü kontrastı bozulmasının telafi edici bir mekanizma olarak göz büyümesini tetiklediği düşünülmektedir. Araştırmalar, uzun süre yakın mesafe çalışması yapan erken başlangıçlı ve ileri miyoplarda gözün ön arka ekseninin emetroplara göre çok daha fazla uzadığını göstermiştir.  Akomodasyon esnasında siliyer kasın kasılması, koroidi öne ve içeriye doğru çeker, böylece sklera çevresi kısalırken aksiyel göz uzunluğu artar.

Yüksek genetik riske sahip bireylerde, üniversite seviyesinde eğitim görenlerin, yalnızca ilkokul eğitimi almış olanlara göre daha yüksek miyopi gelişimi risk altında olduğu gösterilmiştir. Peki, dünya çapında artan eğitim seviyeleri ve artan yakın mesafe çalışmaları artan miyopi görülme oranlarından sorumlumudur? Akıllı telefonlara ve dizüstü bilgisayarlara bakmanın etkisi varmı?Miyop olarak doğmuş olanlar doğal olarak akademik çalışmalaramı yönleniyorlar yoksa bu faaliyetlerde bulunanlardamı miyopiye ilerliyor?

Bununla ilgili nihai bir sonuç bulunmamakla birlikte, Dünya Pediatrik Oftalmoloji ve Şaşılık Derneği (WSPOS), 20-20-20 kuralını (yakın mesafede çalışılan her 20dakika da bir 20saniye boyunca 20feed-5m uzağa odaklanmanın) yalnız kuru göz değil miyopi içinde önemli olabileceğini öngörmektedir.

MİYOPİDE ERKEN MÜDAHALE YÖNTEMLERİ…..için tıklayınız